ərş

ə. 1) qübbə, günbəz; 2) taxt, taxt-tac; 3) köhnə heyət elmində: göyün doqquzuncu və ən uca qatı; 4) səma, göy. Ərşi-ə’la bax: ərşi-müəlla; ərşi-fələk yüksək fələk; fələk; ərşi-müəlla göyün ən uca qatı